Ayon sa ulat na iniulat ng Ahensyang Pandaigdigang Balita ng Ahl al-Bayt (sumakanila nawa ang kapayapaan) -: Balitang ABNA :-
21 taon matapos ang pagbagsak ng dating Iraqi na diktador na si Saddam Hussein, ang kaso ng pag-alis ng mga pwersa ng US mula sa Iraq ay nasa mesa pa rin ng kasalukuyang Punong Ministro, na si Mohammed Shia al-Sudani. Siya ay nasa US sa nakalipas na dalawang araw, at bago ang kanyang pagbisita sa Washington, sa isang artikulo sa Foreign Policy magazine ay binanggit niya ang tungkol sa isang kasunduan ng US para sa paglabas mula sa Iraq.
Isinulat ng Punong Ministro ng Iraq sa artikulong ito, na ang US-Iraq Joint High Military Committee ay sumang-ayon para tapusin na ang internasyonal na misyon ng mga koalisyon ayon sa isang timetable. Ayon sa kanya, sa pagtatapos ng Enero, isang mataas na komite ng militar na binubuo ng mga matataas na opisyal ng militar ng Iraq at Amerikano ay nabuo at nagkasundo tungkol sa unti-unting pagtatapos ng mga aktibidad ng internasyonal na koalisyon batay sa napagkasunduang iskedyul. Sa artikulong ito, kung saan binigyang-diin niya, na "ang buong pagbabawas ng paglala ng tensyon sa Gitnang Silangan ay nangangailangan ng agarang pagwawakas sa digmaan sa Gaza Strip."
Ang anunsyo ni Al-Sudani sa pagtatakda ng timetable para sa pag-alis ng mga pwersang Amerikano mula sa Iraq ay dumating sa panahon kung kailan iginigiit ng mga partido at grupong pampulitika sa bansang ito ang agaran at walang kondisyong pag-alis ng mga pwersang Amerikano, ngunit ang pag-alis na ito ay hindi pa natutupad.
Bakit ba hanggang ngayon nasa Iraq pa ang mga pwersang Amerikano?
Ang US ay bumalik sa Iraq noong 2014 sa ilalim ng dahilan ng pakikipaglaban daw sa ISIS, ngunit ang presensya nito sa ngayon ay hindi kapansin-pansing nasuri ang mga aktibidad ng teroristang grupo. Ang New York Times kanina sa isang piraso ay nagsabi, na ang presensya ng mga tropang US ay hindi pipigilan ang pag-atake ng mga terorista na mangyari... Ang mga sundalong Amerikano ay malamang na mamatay nang walang kabuluhan dahil, tulad ng sa Afghanistan, sila ay binigyan ng imposibleng gawain ng pagkilos, bilang ephemeral thumb sa sukat ng pulitika ng isang banyagang bansa."
Ang piraso ay nagpapatuloy na ang mga karanasan ng US sa Afghanistan at Iraq ay ginawang masakit na malinaw na walang mahiwagang bilang ng mga tropang Amerikano para maaaring puksain ang terorismo. Ang humigit-kumulang 2,500 sa Iraq ay tiyak na hindi. Habang ang pagtatatag ng patakarang panlabas ng Washington ay pinipigilan ang mga kamay nito tungkol sa mga panganib ng pag-alis, lumilitaw na binabalewala ang malinaw na mga gastos sa pananatili nito sa bansa.
Ano ang nasa likod ng pananakop sa Iraq?
May ilang aktibong grupo at lobby ng Amerika ay nangangatuwiran na napakahalagang mangolekta ng impormasyon tungkol sa mga teroristang grupo tulad ng ISIS at Al-Qaeda at upang pigilan ang mga kaaway ng US sa Iraq para punan ang kawalan na dulot ng pag-atras ng mga militar ng Amerika—kaparehong mga pangangatwiran na itinaas tungkol sa Afghanistan. Ngunit ang katotohanan ay ang presensya ng mga Amerikano ay nag-udyok ng mga insurhensiya sa Iraq. Nagamit ng Al-Qaeda at kalaunan ng ISIS ang kanilang mga tagumpay laban sa gobyerno at ang nagresultang kaguluhan, at ngayon ang gobyerno ng Iraq, na umaasa sa lokal at panloob na kapangyarihan nito, ay nagawang ibalik ang relatibong kaayusan at seguridad sa bansang ito. Kaya naman, tila higit pa sa paglaban sa terorismo, ang mga Amerikano ay nag-aalala na pagkatapos lumabas, ang kanilang lugar sa Iraq ay mapupuno ng kanilang mga kalaban. Iyon ang dahilan kung bakit pinipilit ng Washington para manatili muna sila sa Iraq sa kabila ng mabigat na mga gastusin.
Mga gastos sa pananatili sa Iraq para sa US
Ang mga airstrike ng Amerika sa Iraq ay may mahalagang papel sa tumitinding tensyon sa pagitan ng Baghdad at Washington. Samantala, ang Public Mobilization Forces, isang boluntaryong puwersa na kung saan nabuo noong 2014 bilang pagsalungat sa ISIS, ay maaaring magsagawa ng malakihang pag-atake sa mga base ng mga Amerika sa rehiyon bilang pagganti sa mga pag-atakeng ito. Kaya naman, tila kung ipipilit ng US na manatili sa Iraq, mag-iinit ang tensyon sa pagitan ng Washington at Baghdad. Ang mga pampulitikang tensiyon na ito ay ang pinakamahal na halaga sa pulitika ng patuloy na presensya ng mga US na sudalo sa Iraq.
Kaya, sinasabing ang isang malaking bahagi ng mga pag-uusap ng Iraqi PM sa Washington ay umiikot sa kinabukasan ng presensya o paglabas ng mga Amerikano. Ito ang unang pagbisita sa US ni PM al-Sudani mula nang maupo siya sa opisina noong Oktubre 2022, at tila determinado siyang tukuyin ang katayuan ng presensya ng US sa kanyang bansa.
Ang Iraqi PM ay nasa isang banda sa ilalim ng presyon ng kanyang mga kaalyado tulad ng Iran na paulit-ulit na iginiit ang pagpapatalsik ng US at lokalisasyon ng proteksyon ng seguridad at soberanya ng Iraq. Kaya, pipilitin ng al-Sudani ang US na huminto bilang tugon sa mga panggigipit ng Iran.
Mula sa ibang perspektibo, sa loob ng Iraq, may malaking pagsalungat sa presensya ng mga Amerikano, at ang pagpapatuloy ng presensyang ito ay nagdulot na ng kawalang-tatag at kaguluhan. Ang mga pwersang panlaban, kabilang ang PMF, na bahagi ng regular na katawan ng armadong pwersa, ay nagbigay-diin sa pagpapatuloy ng kanilang mga pag-atake sa mga tropang US kung tatanggi sila sa permanenteng pag-widraw nito mula sa bansang Iraq.
.........................
328