Ayon sa Ahensyang Pandaigdigang Balita ng Ahl al-Bayt (sumakanila nawa ang kapayapaan) -: Balitang ABNA24 :- Iniulat ng Channel 12 ng rehimeng Zionista na, matapos ang pansamantalang paghinto ng mga usapang pangseguridad sa pagitan ng Tel Aviv at Damascus, inanunsyo ni Benjamin Netanyahu ang kanyang desisyon na magtalaga ng isang bagong kinatawan upang pangunahan ang muling pagpapatuloy ng mga pag-uusap na ito—isang hakbang na hinihintay at inaasahan din ng Estados Unidos.
Ang hakbang na ito ay isinasagawa sa gitna ng patuloy at pinaigting na mga agresyong militar ng rehimeng Zionista sa katimugang bahagi ng Syria. Samantala, hayagang kinilala ng Washington na ang mga kamakailang aksyon ni Netanyahu ay nagpalala sa kawalang-katatagan sa Syria at nagdulot ng seryosong hadlang sa mga pagsisikap na makamit ang isang bagong kasunduang pangseguridad.
Serye ng Analitikal na Komentaryo
1. Kontekstong Estratehiko
Ang muling pagbubukas ng mga usapang pangseguridad sa pagitan ng Tel Aviv at Damascus ay higit na nagpapahiwatig ng isang pagtatangka na pamahalaan ang tensiyon at maiwasan ang agarang paglala ng sigalot, sa halip na lutasin ang mga pangunahing pinagmumulan ng alitan. Ang naturang mga pag-uusap ay may likas na taktikal at panandaliang layunin, at hindi naglalayong maghatid ng ganap na normalisasyon o pangmatagalang kasunduang pangseguridad.
2. Pagbabago sa Pamumuno ng Negosasyon
Ang desisyon ni Benjamin Netanyahu na magtalaga ng bagong kinatawan ay nagpapakita ng pagkilala sa kabiguan o pagkaantala ng mga naunang mekanismo ng negosasyon. Ipinahihiwatig nito ang pagsisikap na muling isaayos ang estratehiya ng Israel, partikular upang muling makuha ang tiwala ng Estados Unidos at pasiglahin ang mga natigil na usapan.
3. Pananaw at Interes ng Estados Unidos
Ang inaasahang papel ng Washington sa muling pagpapatuloy ng mga pag-uusap ay nagpapakita ng malinaw nitong interes sa pagpigil sa higit pang destabilisasyon ng rehiyon. Gayunpaman, ang tahasang pag-amin ng Estados Unidos na ang mga hakbang ng Israel ay nagdudulot ng karagdagang kawalang-katatagan ay nagpapakita ng lumalalim na hindi pagkakatugma sa pagitan ng layuning diplomatiko ng Amerika at ng aktuwal na kilos-militar ng Israel.
4. Banggaan ng Diplomasiya at Aksyong Militar
Ang sabayang pagpapatuloy ng mga usapang pangseguridad at ang paglala ng mga pag-atakeng militar sa katimugang Syria ay malinaw na nagpapahina sa kredibilidad ng prosesong diplomatiko. Ang ganitong dobleng estratehiya—negosasyon kasabay ng eskalasyon—ay naglilimita sa tiwala at nagpapahirap sa pag-abot ng isang matibay at napapanatiling kasunduang pangseguridad.
5. Epekto sa Katatagan ng Syria
Ang patuloy na presyur militar ay nagbabantang higit pang pahinain ang katatagan ng timog Syria, palakasin ang impluwensya ng mga di-estado na aktor, at bawasan ang insentibo ng Damascus na makilahok sa makabuluhang negosasyon. Sa halip na maghatid ng seguridad, ang ganitong mga aksyon ay maaaring magpalalim ng kaguluhan at pahabain ang siklo ng kawalang-kapanatagan.
6. Mga Posibilidad at Hangganan ng mga Usapan
Kung walang malinaw na pagbawas sa mga operasyong militar at konkretong garantiya sa seguridad, ang muling pagpapatuloy ng mga pag-uusap ay malabong magbunga ng isang makabuluhang bagong kasunduan. Sa pinakamabuting kalagayan, maaaring magresulta lamang ito sa pansamantalang mekanismo ng koordinasyon; sa pinakamasama, magsisilbi lamang itong panlabas na tabing-diplomatiko para sa patuloy na eskalasyon.
7. Mas Malawak na Implikasyong Panrehiyon
Ang kasalukuyang kalagayan ay sumasalamin sa mas malawak na padron sa rehiyon kung saan ang mga usapang pangseguridad ay kasabay na isinasagawa ng mga estratehiyang mapilit at agresibo. Ang ganitong dinamika ay may panganib na gawing normal ang pamamahala ng kawalang-katatagan sa halip na ang tunay na paglutas ng mga sigalot, na sa huli ay nagpapatibay sa paulit-ulit na siklo ng tensiyon.
........
328
Your Comment