Ayon sa ulat na iniulat ng Ahensyang Pandaigdigang Balita ng Ahl al-Bayt (sumakanila nawa ang kapayapaan) -: Balitang ABNA :- Mula pa noong dekada 2000, paulit-ulit na naging sentro ng negosasyon, parusa, at tensyon sa pagitan ng Tehran at Kanluran. Ang pahayag ni Lana Ravandi Fadaei, isang akademiko mula sa Russia, ay nagbibigay-diin sa isang mahalagang punto: hindi maaaring magkaroon ng tunay na progreso kung hindi igagalang ng Europa ang pangunahing interes ng Iran.
Pagsusuri sa Patakaran ng Europa
1. Presyon at Parusa bilang Estratehiya
Ang Europa, madalas na nakahanay sa U.S., ay gumagamit ng resolusyon, parusa, at pagbabanta upang pilitin ang Iran na sumunod sa kanilang mga pamantayan.
Gayunman, ipinapakita ng karanasan na ang ganitong estratehiya ay hindi nagbubunga ng kooperasyon, kundi nagiging dahilan ng mas matinding pagtutol.
2. Dead End ng Patakaran ng Presyon
Ayon kay Ravandi Fadaei, ang resolusyon ng Board of Governors ng IAEA at iba pang hakbang ay nagbubunga ng baligtad na resulta.
Sa halip na mapilitan, ang Iran ay mas lalong nagiging matatag sa posisyon nito at naghahanap ng alternatibong kaalyado gaya ng Russia at China.
Pangunahing Interes ng Iran
Ang Iran ay malinaw na nagtatakda ng mga pangunahing kahilingan sa seguridad bilang batayan ng anumang kasunduan.
Ang kompromiso ay maaari lamang sa mga pangalawang usapin (hal. teknikal na detalye, iskedyul ng inspeksyon), ngunit hindi sa mga core interests na nakaugnay sa sovereignty, seguridad, at karapatan sa teknolohiya nukleyar.
Ang hindi pagkilala sa mga kahilingang ito ay nagreresulta sa kawalan ng tiwala at pagbagsak ng mga negosasyon.
Diplomasya at Pagkakaisa
Ang tunay na diplomasya ay nangangailangan ng mutual respect. Kung patuloy na ipipilit ng Europa ang presyon, ang anumang kasunduan ay magiging panandalian at marupok.
Ang Iran ay naghahanap ng pangmatagalang kasunduan na magbibigay ng seguridad at katatagan, hindi lamang pansamantalang kompromiso.
Ang kawalan ng pagkakaisa sa loob ng Europa mismo (may mga bansang mas bukas sa diplomasya, may mga bansang mas mahigpit) ay nagpapakita ng kakulangan ng konsistensiya sa kanilang patakaran.
Geopolitical na Implikasyon
1. Paglapit ng Iran sa Silangan
Habang patuloy ang presyon ng Europa, mas lalong lumalapit ang Iran sa Russia at China.
Ito ay nagbabago ng balanse ng kapangyarihan sa rehiyon at nagpapahina sa impluwensiya ng Europa.
2. Pagbabago ng Pandaigdigang Kaayusan
Ang kasalukuyang panahon ay nakikita bilang sandali ng pagbabago sa internasyonal na kaayusan.
Kung hindi kikilalanin ng Europa ang interes ng Iran, mawawala sila sa pagkakataong maging bahagi ng bagong balanse ng kapangyarihan.
Komentaryo
Ang pahayag ni Ravandi Fadaei ay isang malinaw na babala: ang patakaran ng presyon at pagbabanta ay hindi na epektibo. Ang Iran ay hindi na nasa posisyon ng kahinaan; sa halip, ito ay may kakayahang maghanap ng alternatibong kaalyado at magpatuloy sa sariling landas.
Kung nais ng Europa na magkaroon ng pangmatagalang kasunduan nukleyar, kailangan nitong baguhin ang estratehiya mula sa presyon tungo sa mutual respect at pagkilala sa seguridad ng Iran. Kung hindi, mananatiling walang saysay ang mga negosasyon at patuloy na lalala ang hidwaan.
Sa huli, ang usapin nukleyar ng Iran ay hindi lamang teknikal na problema, kundi pagsubok sa kakayahan ng internasyonal na pamayanan na magpakita ng respeto, pagkakapantay-pantay, at tunay na diplomasya.
…………………
328
Your Comment