Ayon sa ulat na iniulat ng Ahensyanag Pandaigdigang Balita ng Ahl al-Bayt (sumaknila nawa ang kapayapaan) -: Balitang ABNA :- Ang Tasu'a ay kilala bilang araw ng ika-siyam ng buwan ng Muharram at araw ng katapatan at paglaban, na inilaan kay Abul Fhadl al-Abbas Ibn Ali (as), ang kapatid sa ama ni Imam Hussein (as), bilang paggalang sa kanyang mga sakripisyo sa labanan sa Karbala.
Ang Tasu’a, ay ang ikasiyam na araw ng Muharram, isa sa mga mahahalagang araw para sa mga Shiah Muslim na may kaugnayan sa kaganapan sa Karbala, mula noong taong 61 al-Hejira.
Ang Araw ng Tasu'a ay ang huling araw na nagpalipas ng gabi si Imam Hussein (AS) at ang kanyang mga kasamahan at ang araw na iyon ay inaalala sa "Biperas ng Ashura".
Ang Tasu'a ay nauugnay sa kapatid ni Imam Hussein sa ama, si Abul Fhadl al-Abbas (as), na nakipaglaban sa tabi ni Imam Hussein (as) laban sa mga libung-libong hukbo ni Yazid Ibn Muawiyyah. Si Abul Fhadl al-Abbas ay lubos na iginagalang sa mga Muslim bilang simbolo ng katapatan.
Sa ikasiyam na araw ng Muharram, si Shemr ay pumasok sa Karbala na may sulat na isinulat ni Ubayd’Allah ibn Ziyad, kung saan, si Umar ibn Sa'ad ay hiniling niya para magpakita ng kaseryosohan sa pakikipag-ugnayan kay Imam Hussein (as) o italaga ang pamumuno ng hukbong ito kay Shemr.
Pinigilan ni Umar Bin Sa'ad ang pagtatalaga ng pagiging pinuno ng hukbo kay Shemr at naghanda upang makipagdigma laban kay Imam Hussein (as) at ng mga nangilan-ngilang lamang ang mga kasamahan nito.
Sa pagmamadali ng mga hukbo sa araw ng Tasu’a, ipinadala ni Imam Hussein (as) si Abul Fhadl al-Abbas (as) at hinimok sila na magbigay ng moratorium sa pagdarasal at pagbigkas ng Banal na Quran.
Ayon sa makasaysayang mga mapagkukunan, si Shemr sa tanghali ng Tasu'a kasama ang 4,000-miyembro ng mga tauhan ng militar ay pumasok sa lupain at teritoryo ng Karbala, dala ang isang liham mula kay Ubayd’Allah ibn Ziyad na naka-address kay Umar ibn Sa'ad. Sa bagay na ito, hiniling ni ibn Ziyad kay ibn Sa'ad na pilitin si Imam Hussein (as) na tanggapin ang katapatan o ihanda ang kanyang sarili para sa labanan.
Si Umar ibn Sa'ad, pagkatapos basahin ang sulat, ay hinirang si Shemr bilang kumander ng infantry ng kanyang hukbo.
Sa araw na ito, nagpadala si Shemr ng garantiya ng ligtas na pag-uugali kay Abul Fhadl al-Abbas (as) at iba pang supling ni Umm ul-Banin ngunit hindi tinanggap ni Hazrat Abbas (as). Isinasaalang-alang at iniuugnay ng mga Shiah Muslim sa buong mundo hanggang mgayon ang Tasu'a kay Hazrat Abul Fhadl al-Abbas (as) at minamahal ito tulad ng Araw ng Ashura at nagdadalamhati ang mga Shiah para sa pagiging perpekto at dignidad ni Imam Hussein (as).
Ayon sa kasaysayan, kinubkob ng hukbo ni Yazid si Imam Hussein (AS) at ang kanyang mga tagasunod sa disyerto malapit sa Karbala noong unang araw ng Muharram. Ang Imam at ang kanyang mga tapat na tagasuporta ay pinaslang sa labanan makalipas ang 10 araw pagkatapos niyang tumanggi para mangako ng katapatan kay Yazid.
Sa araw ng Tasu'a, ang mga Muslim sa buong mundo ay pumunta sa mga lansangan upang magdaos ng mga ritwal ng pagluluksa bilang paggunita kay Imam Hussein (AS), ang apo ni Propeta Muhammad (SAWW).
Ang mga tao sa Iran at ilang karamihan sa mga bansang Shiah Muslim ay minarkahan ang Tasu'a ng pagluluksa sa pamamagitan ng paglulunsad ng chest-at chain-beating religious boards.
Ang mga itim na damit na bilang pagdadalamhati ay pumupunta sa mga lansangan sa Iran upang markahan ang Tasu'a, isang araw bago ang ikatlong Shiah Imam at 72 sa kanyang tapat na mga kasama ay pinaslang ng mga awtoridad na pinuno Yazed noong panahong iyon halos 1400 taon na ang nakalilipas.
Ang pinakahuling trahedya dito ay ang Imam Hussein (AS) ay apo ni Propeta Muhammad. Sa kanyang apo, sinabi niya ang mga sikat na salita, “Si Hussein ay mula sa akin, at ako ay mula kay Hussein”. “Mahal ni Allah ang sinumang nagmamahal kay Hussein”.
Para sa mga Shiah Muslim sa buong mundo, ang Tasu'a ay isang espesyal na araw ngunit lubhang malungkot na araw sa araw na ito.
Ang digmaan at labanan ay ipinagbabawal sa panahon ng Muharram at ang mga kasiyahan tulad ng mga kasalan at kaarawan ay karaniwang ipinagpapaliban sa mas angkop na mga araw. Ang mga tao ay karaniwang nagsusuot ng itim bilang paggalang o hindi bababa sa pag-iwas sa pagsusuot ng napakatingkad na kulay.
Ang ritwalistikong pangungulila sa Muharram ay isang plataporma kung saan pinagkasundo ang iba't ibang artistikong genre tulad ng panitikan, pagpipinta, musika, fiction, at drama.
Sa panahon ng Muharram, bukod sa mga mosque, ang bawat kapitbahayan ay nagtatayo ng pagtatatag nito para sa mga seremonyal na prusisyon ng buwan na kilala bilang 'Tekkiyeh', na mga lugar para sa pagtitipon ng mga nagdadalamhati na kilala bilang 'Hey’at' (literal na nangangahulugang grupo o delegasyon) na nagpaparangal sa buhay ni Imam Hussein (AS).
Ang nababanat na kumpas ng mga tambol at ilan pang mga instrumento ay maririnig habang ang mga tao ay umiiyak sa mga himno at ang mga lalaking nakakasuot ng mga itim na pananamit ay rhythmically flagellate ang kanilang mga likod gamit ang dalawang pares ng mga kadena at pinapalo ang kanilang mga dibdib gamit ang bukas na mga palad. Ang ritwal na ito ay kilala bilang Sineh-Zani (paghahampas ng dibdib).
Kabilang sa iba pang mga komunal na anyo ng pagluluksa ang Ta’zieh, na isang madamdaming dula na karaniwang ginaganap sa unang sampung araw ng Muharram, na nagtatapos sa isang madamdamin at emosyonal na rurok sa ikasampung araw ng Muharram, tatawagin itong (Ashura). Ang mga kwento at karakter na kasangkot sa labanan sa Karbala ay pinagtibay ng mga kalalakihan at maliliit na mga bata. Hindi na kailangang sabihin, ang mga ritwal na ito ay tiyak sa rehiyon at medyo magkakaibang. Ang mga pangunahing teatro sa Iran ay may mga dula ding may kaugnayan sa buwang ito.
Ang Ta’zieh, na nagsasalaysay ng mga kaganapang panrelihiyon, makasaysayang at gawa-gawang kuwento, at mga kuwentong bayan, ay nakarehistro sa Listahan ng UNESCO ng Intangible Cultural Heritage of Humanity noong Novemb.
…………….
328
Your Comment